krwi jest charakterystycznem rysem Neapolitańczyków, o którym nie mogliśmy zamilczeć.
Powróćmy do Bożego Narodzenia, a mianowicie do tego, co mieliśmy powiedzieć o świętach Bożego Narodzenia. Mieliśmy powiedzieć, że jedną, z największych rozrywek Neapolitańczyków, przy zbliżaniu się tych świąt, rozrywką która przetrwała w niektórych okolicach aż do naszych czasów, było urządzanie jasełek.
W 1798 roku, mało było znaczniejszych domów w Neapolu, gdzieby nie było jasełek, bądź w miniaturze do zabawy dzieci, bądź rozmiarów olbrzymich dla zabawy osób dorosłych.
Król Ferdynand sławny był z swego sposobu urządzania, jasełek. W największej sali pałacu królewskiego, kazał urządzić teatr wielkości Teatru Francuzkiego, aby tam umieścić żłobek. Była to jedna z rozrywek, jakiemi książę San Nicandro, zajmował jego ruchliwą młodość i do której zachował upodobanie, właściwie powiedziawszy fanatyzm w wieku dojrzałym.
U osób zwyczajnych posługiwano się i posługują się jeszcze temi samemi przedmiotami, składającemi jasełkę — różnicę stanowi tylko sposób ich ustawienia; ale u króla nie tak było, wystawiwszy przez miesiąc lub dwa na widowisko powszechne jasełki królewskie, rozbierano je następnie z wszystkich przedmiotów, składających je, król robił prezenta faworytom, — przyjmującym je jako szczególny dowód łaski królewskiej.
Jasełki osób zwyczajnych w miarę majątku,
Strona:PL A Dumas La San Felice.djvu/634
Ta strona została przepisana.
