Strona:PL A Dumas La San Felice.djvu/654

Ta strona została przepisana.
Inkwizytorowie Państwa.

Główny dowódzca Acton nie zapomniał rannego rozkazu królowej i zawezwał do ciemnego pokoju inkwizytorów Państwa. Wezwano ich na dziewiątą; ale naprzód aby dać dowód swej gorliwości, następnie skutkiem niepokoju osobistego, każdy chciał przybyć pierwszy, tak że o wpół do dziewiątej wszyscy już byli zebrani.
Ci trzej ludzie, których nazwiska stały się wstrętnemi dla Neapolu i które powinny być zapisane przez historyków na spiżowych tablicach dla potomności, obok nazwisk Lafemasów i Jeffrejsów, zwali się książę Castal Cicala, Guidobaldi, Vanni.
Książe Castel Cicala, pierwszy w dostojeństwach, był ambasadorem w Londynie, kiedy królowa potrzebując najznakomitszych nazwisk Neapolu dla osłony swej zemsty publicznej i prywatnej, odwołała go z ambasady. Potrzebowała ona wielkiego pana, gotowego wszystko poświęcić swej próżności i gotowego wypić wszystek wstyd, aby tylko na dnie szklanki znalazł złoto i łaski; pomyślała więc o księciu Castel Cicala.
Ten, zgodził się bez oporu; pojmował on że czasami zyskuje się więcej, zstępując niżej, jak idąc w górę, a obrachowawszy, czego może się spodziewać od wdzięczności królowej, z księcia zrobił się zbirem, z ambasadora szpiegiem. Guidobaldi ani poszedł wyżej ani spadł, przyjmując ofiarowane mu miejsce: sędzia niesprawiedliwy, urzędnik przedajny, został takim samym czło-