Strona:PL A Dumas La San Felice.djvu/661

 Mistrz Donato był to kat publiczny patentowany: Pasquale di Simone, był katem sekretnym, tajemniczym; jeden był wykonawcą prawa, drugi wykonawcą widzimisię królewskiego.
 Gdyby wola królewska przestała uważać za swoich wiernych Guidobaldiego, Castel Cicalę i Vannięgo, nie mogłaby ich oddać pod sąd. wiedzieli oni bowiem i odkryliby za wiele rzeczy. Ale mogła ich wskazać Pasqualowi di Simone, a wtedy wszystko, co wiedzieli, wszystko, coby mogli powiedzieć, nie obroniłoby ich, owszem potępiłoby. Raz, dobrze wymierzony, pomiędzy szóste a siódme lewe żebro i byłoby po wszystkiem, tajemnice zamierały z człowiekiem, a jego ostatnie westchnienie, dla przechodzącego o dziesięć kroków od miejsca, w którem został uderzony, byłoby już tylko powiewem wiatru, smutniejszym, melancholiczniejszym, niż inne.
 Dziewiąta wybiła na tym samym zegarze, na dźwięk którego zadrżała królowa gdyśmy poraź pierwszy wprowadzali za nią naszych czytelników do tego pokoju, z ostatniem uderzeniem młotka, drzwi się otworzyły i weszła królowa.
 Trzej inkwizytorowie Stanu jednocześnie powstali, skłonili się królowej i zbliżyli się do niej. Trzymała ona różne przedmioty ukryte pod czerwonym szalem, zarzuconym na lewe ramię raczej jak płaszcz niż szal.
 Pasquale de Simone nie poruszył się, surowa sylwetka zbira pozostała przylepiona do ściany jak figura.
 Królowa przemówiła, nie zostawiwszy nawet