Strona:PL A Dumas La San Felice.djvu/696

ulicą Lunghara; major Ulrych jechał obok Championneta, generał Eblé z drugiej strony, pułkownik Thiebault cokolwiek w tyle służył za łącznik między główną grupą, a małą eskortą. Kilka chwil jechano w milczeniu, potem Championnet głos zabrał.
 — Cudowną jest, powiedział, ta rzymska ziemia, na każdym kroku stąpa się po historii starożytnej albo średnich wieków. Patrzcie, dodał wyciągając rękę w przeciwną stronę Tybru, tam, na wierzchołku tego pagórka jest święty Onufry, gdzie umarł Tasso. Umarł on z gorączki właśnie w chwili, kiedy Klemens VIII. wzywał go do Rzymu, aby uroczyście uwieńczyć. W dziesięć lat później ten sam Klemens VIII., jedyny człowiek w Rzymie, jak go nazywał Sykstus V., kazał zamknąć tam, na prawo, w więzieniu Savella, słynną Beatrycę Cenci; w tym to więzieniu w wilję jej śmierci Guido Reni robił jej piękny portret, który będziecie mogli widzieć za cztery lub pięć dni, kiedy wejdziecie do Rzymu, w pałacu Colonna. Na wybrzeżach Tybru, przeciwległych fortecy św. Anioła, pokażę wam szczątki więzienia Tordinone, gdzie byli zamknięci jej bracia. Była ona z wyjątkowego miłosierdzia Jego Świętobliwości skazana tylko na ucięcie głowy, kiedy brat jej Jakób, zanim został przyprowadzony na rusztowanie, u stóp którego miał spotkać swoją siostrę, był obwożony po mieście na wózku razem z katem, podczas tej przejażdżki kat obcęgami wyrywał ciało z jego piersi. I to wszystko dla pomszczenia śmierci nikczemnika, który zabił dwóch własnych synów, zgwałcił córkę i uniknął wymiaru sprawiedliwości,