Strona:PL A Dumas La San Felice.djvu/698

Ta strona została przepisana.

miątek, zawartych w tem mieście, tak słusznie wiecznem miastem nazwanem; na przykład, patrz na szczątki arkad, o które rozbija się rzeka, patrz na te ślady na obydwóch wybrzeżach; tam był tryumfalny most, tamtędy przechodzili kolejno, wracając z świątyni Marsa, położonej tam gdzie dzisiaj św. Piotr, Paweł Emiljan, zwycięzca Perseusza; Pompejusz, zwycięzca Tigrana króla Armeńskiego, Artocesa króla Iberji, Orosesa króla Albanji, Darjusza króla Medji, Areta króla Nabaty, Antiocha króla Comagèné i Piratów. Zdobył tysiąc fortec, dziewięćset miast, ośmset okrętów, zbudował i zaludnił dziesięć miast. Po tym to tryumfie zbudował z przypadającej nań części tę piękną świątynię Minerwy na placu Septa Julja przy wodotrysku de la Virgo i na jej frontonie kazał położyć napis brązowemi literami:
„Pompejusz Wielki Imperator, po ukończeniu wojny trzydziestoletniej, zmuszeniu do ucieczki, zabiciu lub wzięciu do niewoli dwunastu miljonów stu ośmdziesięciu tysięcy ludzi, zabraniu i zatopieniu ośmiuset czterdziestu sześciu okrętów, po zdobyciu tysiąca pięciuset ośmiu miast i zamków, zhołdowawszy cały kraj od jeziora Moeris do morza Czerwonego, wypełnił ślub, jaki uczynił Minerwie“. I potym samym moście przechodzili za nim Juljusz Cezar, August, Tyberjusz. Szczęściem zapadł się, mówił dalej z smutnym uśmiechem generał republikański, bo i my zapewne mielibyśmy śmiałość przejść po nim, my także z kolei, a czemże my jesteśmy aby stąpać śladami podobnych ludzi?
I myśli zalegające głowę Championneta, stłu-