Strona:PL A Dumas La San Felice.djvu/717

nienia od bankructwa i handlarz jarzyn, któremu Zaccalone posłał do żony doktora, kiedy ta chorowała na zgniłą, gorączkę, oświadczyli, że prawie są pewni miejsca schronienia dwóch winnych i okazali gotowość sprowadzenia ich. Ofiarę przyjęto z zapałem; lecz ażeby ich wędrówka nie była bezpożyteczną, tłum zaczął rabować domy dwóch nieobecnych i sprzęty wyrzucać oknami. Pomiędzy meblami, u każdego z nich znajdował się wspaniały brązowy złocony zegar, jeden przedstawiający ofiarę Abrahama, drugi Agarę i Izmaela zabłąkanych w pustyni. Na każdym z nich był napis wskazujący źródło ich pochodzenia:
 „Konsulom Rzeczypospolitej Rzymskiej wdzięczni Izraelici!“
 „W istocie dwaj konsulowie wydali dekreta, w skutek których żydzi stawali się ludźmi tak jak wszyscy i przyjmowali udział w prawach obywatela.
 To przypomniało im nieszczęśliwych żydów, o których zapomnieli, i prawdopodobnie o których nie pomyśleliby wcale, gdyby ci jak głupcy, nie byli wdzięcznymi.
 Krzyk: na Ghetto! rozległ się, rzucono się do żydowskiego cyrkułu.
 W czasie dekretu którym Rzeczpospolita Rzymska przyznawała im stanowisko obywateli, nieszczęśliwi żydzi zniszczyli rogatki oddzielające ich od reszty społeczeństwa, i zaczęli się przenosić do miasta, niektóry z nich najęli mieszkania i otworzyli magazyny; ale natychmiast po odjeździe Championneta czując się opuszczonymi i bez opieki, znów