Strona:PL A Dumas La San Felice.djvu/76

Ale Ruffo nie miał szczęścia podobać się królowej, a że to królowa podpisem swego ulubieńca Actona pierwszego ministra, mianowała urzędników wojny i marynarki, prośba Ruffa została bez litości odrzucona, nawet niedopuszczono go do niższych urzędów.
 Wtenczas król, aby się wywiązać z polecenia Piusa VI mianował kardynała dyrektorem swojej fabryki jedwabiów San Leucio.
 Jakkolwiek dziwnym był ten urząd dla kardynała, szczególniej zważywszy tajemnicę przewodniczącą założeniu tej osady, Ruffo go przyjął. Przedewszystkiem potrzeba mu było pieniędzy, a król przydał do tytułu dyrektora osady San Leucio, opactwo przynoszące 20,000 liwrów dochodu.
 Na ostatek, kardynał Ruffo był wykształconym, uczonym nawet, pięknego oblicza, młody jeszcze, odważny i dumny jak ci prałaci z czasów Henryka IV i Ludwika XIII odprawiający mszę w chwilach wolnych od zajęć rycerskich i polowania.
 Opowiadanie sir Williama trwało akurat tak długo ile i Te Deum Mgr. Capoce Zurlo. Po skończonem nabożeństwie zajęto miejsce w powozach i udano się na Chiaja, gdzie był położony, jak powiedzieliśmy i gdzie jeszcze jest dzisiaj pałac ambasady Angielskiej, jeden z najpiękniejszych i najobszerniejszych pałaców Neapolu.
 Wracając z kościoła Sainte Claire powozy musiały jechać stępa, ulice tak były zapchane ludem. Nelson nie przywykły do głośnych i zewnętrznych demonstracji ludu Południa, był upojony wykrzy-