Strona:PL A Dumas La San Felice.djvu/824

bardzo aby armia neapolitańska sama występując, nie była dość słaba do wytrzymania natarcia Francuzów.
 — Jakto, pan sądzisz że 10,000 Francuzów pana Championnet, mogliby zwyciężyć 60,000 neapolitańczyków prowadzonych przez generała Mack, uchodzącego za pierwszego strategika w Europie? — Mówię pani, że każda bitwa jest wątpliwą, że los Neapolu zależy od bitwy wczorajszej, mówię nakoniec, że jeżeli nieszczęściem Mack został pobity, za piętnaście dni Francuzi byliby w Neapolu.
 — O! mój Boże! co pan mówisz? wyszeptała pani Adelajda blednąc. Jakto więc znów będziemy zmuszone przywdziać nasze płaszcze pielgrzymie? Czy słyszysz siostro co mówi lord Nelson?
 — Słyszę, odpowiedziała pani Wiktoria z westchnieniem rezygnacji, ale losy nasze składam w ręce Boga.
 — W ręce Boga! w ręce Boga! ze stanowiska religijnego to bardzo dobrze powiedziane, ale zdaje się, że Bóg ma za wiele spraw tego rodzaju, żeby miał czas tą się zajmować.
 — Milordzie powiedziała królowa, przywiązując więcej wagi do słów Nelsona niżeli to sama przed sobą przyznawała, więc tak mało cenisz naszych żołnierzy, iż przypuszczasz, że sześciu przeciw jednemu nie mogliby zwyciężyć republikanów, kiedy wy z waszymi anglikami często o równych siłach, a czasami o mniejszych zwyciężacie?
 — Na morzu, tak pani, bo morze jest żywiołem anglików. Urodzić się na wyspie, jest to urodzić się na okręcie stojącym na kotwicy. Na morzu, śmiało