Strona:PL A Dumas La San Felice.djvu/852

Ta strona została przepisana.

zamknięto Nicolina Caraeciolo, był jak to już nadmieniliśmy, Bastylią Neapolu.
Zamek San-Elmo odgrywający wielką rolę we wszystkich rewolucjach Neapolitańskich, a tem samem i w dalszym ciągu naszego opowiadania, jest zbudowany na szczycie pagórka wystającego nad dawną Partenopą. Nie będziemy badać jak uczony archeolog sir Wiliams Hamilton, czy nazwisko Elmo pierwotna nazwa zamku San-Elmo pochodzi od starożytnego wyrazu fenickiego erme znaczącego wyniosły, górny, czy też nazwano go tak od posągów Priapa, któremi mieszkańcy Nicopolis oznaczali granice swoich pól i domów nazywając je Termami; my nie otrzymaliśmy od niebios przenikliwego wzroku badaczy zródłosłowów, czytających w głębokiej ciemności, i poprzestaniemy na przytoczeniu nazwiska kaplicy San-Erasmo, która nadała swoją nazwę górze gdzie była zbudowaną; górę tę naprzód nazywano San-Erasmo, potem skrócono na San-Ermo, aż nareszcie przekręcając coraz więcej nazywano ją San-Elmo. Na tym szczycie górującym nad miastem i morzem zbudowano naprzód wieżę na miejscu kaplicy i nazwano ją Belforte; wieżę tę przemienił na zamek Karol II d’Anjou, zwany kulawym; fortyfikacje jego zwiększyły się w czasie oblężenia Neapolu przez Lantreffa nie w 1518 r. jak mówi signor Giuseppe Gallanti, autor Neapolu i jego okolic, ale w 1528 r. został on z rozkazu Karola V. fortecą przeznaczoną dla obrony ludu w pośród którego była wzniesioną. San-Elmo powoli doszedł do tego, że nietylko zaprzestał bronić ludu neapolitańskiego, ale