pozwolenie uszczęśliwiające go. I kłaniając się aż do ziemi prokuratorowi rządowemu, wyszedł aby spełnić otrzymane rozkazy.
Zaledwie król, jakeśmy to powiedzieli, po rozmowie z lokajem, wyszedł z sali jadalnej, udając się na przeciw kardynała Ruffo do swoich apartamentów, kiedy jak gdyby on tyko był węzłem łączącym między sobą gości, miotanych rozlicznemi uczuciami, każdy powrócił do siebie. Kapitan Cesare odprowadził stare księżniczki zrozpaczone myślą, że będąc zmuszanemi uciekać z Paryża i Rzymu przed rewolucją, prawdopodobnie przyjdzie im uciekać z Neapolu, zawsze przed tymże samym nieprzyjacielem.
Królowa uprzedziła sir Williamsa, że po wiadomościach udzielonych jej przez króla, potrzebowała łagodnego wpływu przyjaciółki i dla tego zatrzymuje swoją kochaną Emmę Lyona przy sobie. Acton kazał prosić do siebie swego sekretarza Ryszarda, aby powierzyć mu staranie dowiedzenia się dla czego czy dla kogo król powrócił do swoich pokojów. Książe d’Ascoli, powróciwszy do swych zajęć szambelana, poszedł za królem, w ubraniu pokryłem gwiazdami i wstęgami, zapytać się czy król nie potrzebuje jego usług. Książe de Castel Cicala wołał o konie i powóz; spieszno mu było wrócić do Neapolu aby czuwać na bezpieczeństwem swojem i swoich przyjaciół, straszliwie skompromitowanych tryumfem jakobinów francuskich za którym naturalnie miał pójść tryumf jakobinów neapolitańskich.
