Strona:PL A Dumas La San Felice.djvu/877

nie pamiętasz jaki szkaradny był czas w nocy z 22 na 23 Września.
 — No, więc ja ci powiem co tam robiłeś, ja: spiskowałeś.
 — Cóż znowu, nie spiskuję nigdy podczas deszczu; to już nawet w czasie pogody dość, nudne.
 — Czy owego wieczoru pożyczałeś komu swego surduta?
 — Nie takim głupi, na taka noc, na taki ulewny deszcz pożyczać mego surduta! Ależ ja sam, gdybym ich miał dwa, włożyłbym jeden na drugi.
 — Czy poznajesz te pistolety?
 — Gdybym je poznawał, musiałbym powiedzieć że mi je skradziono, a ponieważ wasza policja jest bardzo nędznie uorganizowaną, nie wykrylibyście złodzieja, co byłoby upokarzającem dla waszej policji; a że ja nie chcę upokarzać nikogo, więc nie poznaję tych pistoletów
 — Jednakże są naznaczone litera N.
 — Czyż w całym Neapolu tylko jedno moje imię rozpoczyna się od litery N? Poznajesz ten list?
 I Vanni pokazał więźniowi list markizy San Clemente.
 — Przepraszam, panie markizie, ale potrzebował bym go widzieć zbliska.
 — Zbliż się.
 Nicolino spoglądając kolejno na dwóch żołnierzy stojących przy nim z prawej i z lewej strony:
 — E permesso? powiedział.
 Żołnierze usunęli się, Nicolino zbliżył się do stołu, wziął list i przyglądał mu się.