— Jednym jest Gaetano Mammone, więcej znany pod nazwą młynarza z Sora.
— Czy to nie jego nazwisko słyszałem? zapytał król, w czasie morderstwa dwóch jakobinów z La Torre?
— Może być, N. Panie, odrzekł opat Pronio, rzadko się zdarza aby Gaetano Mammone nie był obecnym kiedy zabijają kogo w obwodzie dziesięciomilowym; on wietrzy krew.
— Znasz go, zapytał Ruffo.
— To mój przyjaciel, Eminencjo.
— A któż jest drugi?
— Młody rozbójnik najpiękniejszych nadziei, N. Panie; nazywa się Michał Pezza, ale przybrał imię Fra Diavolo, prawdopodobnie dla tego, że najzłośliwszym w świecie jest mnich, a najgorszym djabeł. Mając zaledwie 21 lat już jest dowódzcą oddziału trzydziestu ludzi, przebywającego w górach Mignano. Kochał się w córce kołodzieja z Itri, oświadczył się o nią wyraźnie i odmówiono mu; wtedy szlachetnie uprzedził swego rywala imieniem Pepino, że zabije go, jeżeli tenże nie wyrzecze się Franceski, takie było imię dziewicy. Rywal upierał się, a Michał dotrzymał mu słowa.
— To znaczy że go zabił? zapytał Ruffo.
— Eminencjo, to mój penitent. Przed piętnastu dniami z sześciu najodważniejszymi ze swych ludzi, dostał się w nocy do ogrodu ojca Franceski, wykradł jego córkę i uprowadził ją z sobą. Zdaje się że ten hultaj posiada tajemnicę podobania się kobietom, Franceska kochająca Peppina, uwielbia o-
Strona:PL A Dumas La San Felice.djvu/891
Ta strona została przepisana.