mój synowiec; jeżeli jest niewinnym, po przeprowadzeniu procesu, niewinność jego wykaże się tak jak kawalera de Medici, księcia de Canzano, Maria Pagano i tylu obwinionych, których po trzechletnim więzieniu musiano uwolnić; jeżeli jest winnym, sprawiedliwość, jak W. K. Mość raczył powiedzieć, będzie wymierzoną. Nicolino pochodzi z wysokiego rodu, ma prawo być ściętym, a W. K. Mość wie, że miecz jest bronią tak szlachetną, że nawet w ręku kata nie odbiera części temu którego uderzy.
— A zatem, powiedział król, zdziwiony tą godnością tak prostą i spokojną, o której jego natura, usposobienie, charakter nie dawały mu żadnego pojęcia; a zatem, jeżeli nie przybywasz mówić mi o swym synowcu, cóż chcesz mi powiedzieć?
— Przybywam mówić o tobie N. Panie i o królestwie.
— Aha! przybywasz rady mi udzielać?
— Jeżeli W. K. Mość raczy się mnie poradzić, powiedział Caracciolo z pełnem uszanowania poruszeniem głowy, będę szczęśliwy i dumny mogąc moje doświadczenie oddać na Jego usługi. W przeciwnym razie poprzestanę na ofiarowaniu mego życia i odważnych marynarzy którymi mam zaszczyt dowodzić.
Król byłby rad znaleść sposobność gniewania się, ale w obec podobnego uszanowania nie było pozoru do gniewu.
— Hm! mruknął, hm! I po dwóch lub trzech sekundach milczenia, powiedział: — A więc admirale, poradzę się ciebie.
Strona:PL A Dumas La San Felice.djvu/958
Ta strona została przepisana.