z nim przyjaznych stosunków, gdyż on tylko swoim wpływem we Włoszech mógł go popierać przeciwko Francji, taksamo jak w razie przeciwnym tylko Francja mogła go popierać przeciwko Austrji.
Nota objaśniająca, napisana w imieniu króla ręką kardynała Ruffo i przez niego podpisana, dołączona była do listu, dając klucz do rozwiązania tej zagadki, bez czego cesarz nicby nie zrozumiał.
Król opowiedział kardynałowi co zaszło między nim, admirałem Caracciolo i Nelsonem. Ruffo był zachwycony postąpieniem króla i domagał się aby on z admirałem Caracciolo mogli mieć naradę w obecności króla. Postanowiono czekać wiadomości, jaki skutek wywarła manifestacja Pronia w Abruzach i do tego zastosować dalsze postępowanie.
Tego samego dnia jeszcze młody korsykanin de Cesare przedstawił się królowi. Czytelnik przypomina sobie zapewne że król mianując go kapitanem, rozkazał aby nazajutrz w mundurze swego stopnia stawił się u niego, iżby tym sposobem mógł się przekonać że rozkazy jego były spełnione i że minister wojny wydał mu nominacją. Acton mając polecenie wykonania woli królewskiej, nie zaniechał tego i młodzieniec przedstawił się królowi — gdzie odźwierni wzięli go skutkiem wielkiego podobieństwa, za następcę tronu, — w mundurze i z dyplomem w kieszeni.
Młody kapitan był uradowanym i dumnym; przybywał swoje i swych towarzyszów usługi złożyć u nóg królewskich. Jedna tylko przeszkoda nie dozwalała im dać królowi natychmiast dowody swego
Strona:PL A Dumas La San Felice.djvu/970
Ta strona została przepisana.