Strona:PL A Dumas La San Felice.djvu/973

Ta strona została przepisana.

odpychają ich i gardzą nimi; Rozgłośne lata w rocznikach rozboju są lata reakcji politycznej 1799 — 1809 — 1821 — 1848 — 1862, to jest wszystkie w których; władza zachwiana wzywała na pomoc rozbójników.
W takich stosunkach, rozbójnictwo jest tem trudniejsze do wytępienia iż go podtrzymują władze, które w innych czasach mają powołanie zapobieżenia temuż. Syndycy, adjunkci, kapitanowie straży narodowej nietylko są Manutengoli, to jest podporami rozbójników, ale częstokroć sami są rozbójnikami. Czytelnicy czasopisma la Presse przypominają sobie może, iż czytali w tym dzienniku proces rozbójników którzy porwali małego Falwella; rozbójnikami tymi był to wójt gminy i kapitan straży narodowej z Buonabitacolo: skazano ich obydwóch na szesnaście lat galer.
W ogóle księża i zakonnicy podtrzymują moralnie rozboje, są ich duszą. Rozbójnicy którzy słyszeli ich kazania podżegające do powstania, otrzymują od nich gdy już powstali, medale pobłogosławione, mające ich chronić od ran; jeżeli przypadkiem pomimo medalu zostają ranieni, zabici lub rozstrzelani, medal bezsilny na ziemi jest odznaką dla której św. Piotr ma najwyższe względy; rozbójnik ginący stawia nogę na pierwszym szczeblu drabiny Jakóba, prowadzącej wprost do raju; całuje on medal i umiera bohatersko, przekonany że rozstrzelanie otwiera mu drogę do najwyższego szczebla.
A teraz, zkąd pochodzi ta różnica między jednostkami i masami? Zkąd pochodzi że żołnierz