po obelgach kobiet przekonał się, że narażał swoją popularność podobnemi objawami litości. Oddalił się od stosów na których republikanie ponosili śmierć męczeńską i chciał także oddalić Franceskę; ale Franceska ni© chciała nic stracić z widowiska. Wyrwała mu się z rąk i z większym jeszcze szałem od innych tańczyła z przeraźliwym wrzaskiem.
Co do Mammona, ten znajdował się w Capistrella pod Sora, pomiędzy jeziorem Fucino i Liri. Doniesiono mu że widziano z daleka nadchodzącego oficera w mundurze francuzkim w towarzystwie przewodnika.
— Przyprowadźcie mi ich obudwóch, powiedział Mammone.
W pięć minut potem obadwaj w obec niego stanęli. Przewodnik zdradził zaufanie oficera i zamiast prowadzić go do generała Lamoine, któremu miał doręczyć rozkaz generała Championnet, zaprowadził do Mammona.
Był to jeden z adjutantów głównodowodzącego nazwiskiem Claie.
— Przybywasz w porę, rzekł Mammone, mam pragnienie.
Wiadomo jakim płynem Mammone miał zwyczaj zaspakajać pragnienie.
Rozkazał obedrzeć adjutanta z munduru, kamizelki, krawata i koszuli, kazał mu związać ręce i przywiązać go do drzewa. Potem położył palec na głównej arterji, aby przekonać się o miejscu gdzie biła; rozpoznawszy je zagłębił swój sztylet.
Adjutant nie przemówił ani słowa, nie prosił,
Strona:PL A Dumas La San Felice.djvu/985
Ta strona została przepisana.