Strona:PL A Dumas Nieprawy syn de Mauleon.djvu/194

 — Czy jesteś nieszczęśliwą królową Blanką, siostrą mojego króla?
 Odpowiedź królowéj była szczytna boleścią i wzniosłością; skrzyżowała ręce na piersiach, uczyniąc znak, iż tak jest, i łzy spadły pod jéj nogi.
 Rycerz skłonił się z uszanowaniem i obrócił się do swego germka, który wyszukał drugi kamień.
 — Pisz to, rzekł mu:
 „Czy pani możesz być dzisiaj wieczorem o ósméj na tym Tarassie? Mam ci oddać list od don Fryderyka.“
 Germek był posłuszny.
 Druga posyłka była równie szczęśliwą jak pierwsza. Blanka okazała radość; późniéj rozważając długo, odpowiedziała:
 — Nie.
 Trzeci kamień został rzucony.
 Czy jest jaki sposób dostania się do pani? pytał, zmuszony zastępować głos poruszeniami, gdyż mógłby obudzić szyldwacha, a jego ramie nie miało mocy przerzucić pisma na drugą stronę wału.
 Królowa pokazała rycerzowi sykomorę, za pomocą któréj mógł wejść na ścianę; późniéj wskazała mu drzwi, prowadzące do wieży przez nią zamieszkanéj.
 Rycerz skłonił się na znak, iż zrozumiał.
 W téj chwili, szyldwach zbudził się i czuwał daléj.