Strona:PL A Dumas Nieprawy syn de Mauleon.djvu/405

 — W. Wysokość dałaby chętnie pól miliona talarów zlotem, nieprawdaż?
 — Głupiec jesteś, odpowiedział Król. Tyle nie ma i w całej Hiszpanii.
 — A więc trzy kroć sto tysięcy, cóż? spodziewana się że nie wiele wymagam.
 — Ani połowy, rzekł Król.
 — Napisz więc słowo do swego brata Henryka de Transtamare, zna on lepiéj jak ja okup królewski, niech oznaczy cenę.
 — Don Pedro ścisnął pięści, widać byłe jak pęt występował z pod włosów i spływał po jego licach.
 Caverley odwrócił się do swego sekretarza.
 — Panie Robert, poproś odemnie Księcia don Henryka, żeby mnie odwidził w namiocie.
 Pisarz poszedł wypełnić polecenie: gdy już zbliżał się do progu, don Pedro powstał.
 — Dam ci trzykroć sto tysięcy talarów złotem.
 Caverley podskoczył z radości.
 — Że zaś opuszczając twój obóz, mógłbym na nowo wpaść w ręce jakiego bandyty, który powtórnie naznaczyłby na mnie okup, daj mi więc kartę wolnego przejścia i pokwitowanie.
 — A W. Wysokość wyliczy mi trzykroć sto tysięcy talarów złotem?
 — Wiesz zapewne, że się nie nosi podobnéj summy, ale musisz mieć pomiędzy swojemi jakiego zyda znającego się na dyamentach.