Strona:PL A Dumas Nieprawy syn de Mauleon.djvu/413

 Spostrzegłszy pewne poruszenia, i usłyszawszy chałas jaki go dochodził, pewny iż cóś nowego się przytrafiło, ukazał się na progu swego namiotu.
 Przyprowadzono przed niego niewolnika.
 Ten wymienił imię nieprawego syna z Mauléonu. Aż dotąd było to hasłem przejścia.
 — Kto cię przesyła? zapytał Caverley niewolnika, chcącego uniknąć tłómaczenia.
 — Czy pan jesteś Hrabią z Mauléonu? zapytał tenże.
 — Jestem jego przyjacielem, odpowiedział Caverlev, a nawet serdecznym przyjacielem.
 — To dla mnie nie dosyć, rzekł niewolnik, mam rozkaz oddać tylko jemu samemu list, który niosę.
 — Słuchaj, rzekł Caverley. Hrabia z Mauléonu jest walecznym rycerzem chrześciańskim, i ma wiele nieprzyjaciół pomiędzy Maurami i Arabami, pragnącemi go zamordować. My zaś przysięgliśmy na to, iż nie przepuściemy nikogo, dopóki nie będziemy wiedziéć, z jakiem poselstwem przybywa.
 — Dobrze, rzekł niewolnik, wodząc iż wszelki opór był daremnym, i że zamiary kapitana były dobrémi.
 — Jestem więc przysłany od Aissy.
 — Co to jest Aissa? zapytał Caverley.
 — Córka pana Mothrila.
 — A h! ah! rzecze Kapitan, córka radzcy don Pedra
 — Tal jest.