Strona:PL A Dumas Nieprawy syn de Mauleon.djvu/491

tu jeszcze tysiąc złotych, ale to tylko na wypadki dla twojego germka.
 — Królu, przepełniasz mnie rzecze, Mauléon.
 — Za powrotem będziesz setnikiem włóczników zaciągniętych moim kosztem.
 — Oh! już ani słowa więcéj Królu, błagam cię.
 — Ale przyrzeknij mi że nie opowiesz Konetablowi warunków jakie wkładam na mego brata.
 — Oh! niczego nie obawiaj się N. panie, on sprzeciwiałby się tym warunkom, a ja nie chcę żeby ktokolwiek ci się sprzeciwiał.
 — Dziękuję, mój rycerzu, rzekł Henryk, jesteś więcéj jak śmiały, jesteś rozumny.
 — Jesteś rozkochany, mówił od siebie cicho Agenor, a jak powiadają, miłość nadaje wszystkie przymioty których się nie ma.
 Król poszedł za Dugueslinem.
 Tymczasem Agenor zbudził swojego germka, i w dwie godziny późniéj, przy pięknym blasku księżyca, pan i sługa ruszyli spiesznie przez drogę do Segowii.