Strona:PL A Dumas Nieprawy syn de Mauleon.djvu/500

kolan, przed niewolnicą kupioną za złoto; człowiek rozumny i poważny rąk nie krzyżuje.
 — Któż więc ona jest? zawołał don Pedro, natężając swój umysł przez chwilę nad tajemniczą dziewicą. Maurze przeklęty, czynisz sobie ze mnie igraszkę, albo rozpalasz mnie jak żelazo do czerwoności, i masz w tém ukontentowanie gdy widzisz podskakującego jak byka?
 Mothril cofnął się prawie przestraszony, tyle to obejście się don Pedra było grźne i gwałtowne.
 — Czy odpowiesz! krzyknął don Pedro uniesiony szałem, który zmieniał Króla w nierozumne zwierze.
 — Najmiłościwszy panie, ja tego nie śmiem powiedzieć.
 — Przyprowadź mi więc ją, zawołał Pedro, sam jéj zapytam.
 — Oh! Najjaśniejszy panie, rzecze Mothril jakby przestraszony podobnym rozkazem.
 — Jestem Królem i tego żądam!
 — Najmiłościwszy panie łaski!
 — Niechaj tu będzie niezwłocznie, albo sam pójdę wyrwać ją z mieszkania.
 — Najjaśniejszy panie! rzekł Mothril, przybierając posiać spokojną i poważną mieszkańców wschodu. Aissa jest zbyt wysokiego rodu, aby jéj mogły dotykać ręce niegodnych. Nie obrażaj Aissy Królu don Pedrze.
 — I cóż to? czy maurytankę może obrażać moja