Strona:PL A Dumas Nieprawy syn de Mauleon.djvu/510

 — Cóż wiész w tym względzie?
 — Kto on jest? zapytała żywo Aissa.
 — Bardzo gorliwie się dopytujesz, rzekł Mothril.
 — A ty tłómaczysz się bardzo powolnie, rzekła Aissa.
 — I cóż chciałam ci powiedzieć że donna Marya była wolną.
 — Nie, ponieważ kochała.
 — Jest się wolnym nawet i kochając.
 — Jak to?
 — Można przestać kochać.
 Aissa wzruszyła ramionami, jak gdyby chciała powiedziéć; to jest rzeczą niepodobną.
 — Donna Marya, mówię, została wolną, gdyż don Pedro, nie kocha jéj więcéj, i nie jest od niéj kochany.
 Aissa podniosła głowę z zadziwieniem.
 Maur tak daléj mówił:
 — Aisso, widzisz że tam nie było małżeństwa, a oboje przecież używali rozkoszy jakich mogli kosztować.
 — O czmé chcesz mówić? zawołała Aissa, jak gdyby kto na nią cisnął błyskawicę.
 — O tém coś już dokładnie zrozumiała, odrzekł Mothril.
 — Mów tylko.
 — To jest, ze wielki pan...
 — Król, czyż nie tak?