Ta strona została przepisana.
Musaron pozostał przez chwilę na tém samém miejscu zdziwiony i upokorzony. Co do rycerza nie wiedział z pewnością czy wyrzeczone słowo arabskie, którego ani on, ani jego germek nie rozumiał odnosić się miało do Musarona, lub do orszaku Maura.
— Ah! rzecze nagle Musaron, który nie chciał przypuścić podobnéj zniewagi, nie rozumie, i dla tego milczy, powinienem był pomówić z nim po kastylsku.
Lecz ponieważ Maur za bardzo już był daleko; aby Musaron pieszo mógł go dogonić, i ze zapewne roztropny germek przeniósł być może pocieszającą wątpliwość nad uniżoną pewność, powrócił do swojego pana.
