Strona:PL A Dumas Nieprawy syn de Mauleon.djvu/608

 — Co takiego?
 — Nie wiem jak odłączyć ten drugi klucz od trzeciego; gdyż ten trzeci, dany był przez Maura samemu Królowi: wiele mnie kosztowało trudów zanim go dostałam.
 — Królowi don Pedro? rzekł cały drżący Agenor.
 — Tak jest, odpowiedzłaia Marya. Wyobraź sobie pan, że ten trzeci klucz prowadzi do samego tarassu, otwiera w dole ten mur nieprzebyty, i prowadzi bardzo wygodnemi schody do samego tarassu, gdzie w tej chwili marzy zapewne o panu Aissa.
 Agenor wykrzyknął, przejęty szaloną radością.
 — Tym sposobem, mówiła daléj, gdy zamkniesz te drzwi za sobą, będziesz mógł dowolnie i bez obawy rozmawiać półtory godziny z córką Mothrila; gdyż skoro przyjdą, a nie mogą iść inaczéj, tylko przez ten dom, możesz pan bezpiecznie i wygodnie cofnąć się tą stroną.
 Agenor padł pa kolana i całowaniami pożerał rękę protektorki.
 — Pani, rzekł, żądaj mojego życia, jeżeli kiedyś może ci być przydatne, a oddam ci go najchętniéj.
 — Dziękuję, zachowaj go dla swojej kochanki, panie Agenor. Słońce już zaszło, za kilka chwil nastąpi noc ciemna; zostaje ci tylko godzina czasu. Idź i nie skompromituj mnie przed Mothrilem.
 Agenor wybiegł przez małe drzwi tarassu i znikł.
 — Rycerzu! wołała za nim Marya gdy uciekał, za