Strona:PL A Dumas Nieprawy syn de Mauleon.djvu/616

 — Tak, przybyłem tu w świętym charakterze posła, który mnie osłania, nie mogę go zgwałcić.
 — Ale ja! zawołała Aissa nie opuszczę cię więcéj.
 — Aisso, rzekł młodzieniec, przybywam w imieniu Konetabla; przybywam w imieniu Henryka de Transtamare, którzy mi powierzyli: piérwszy, sprawę i honor Francuzów; drugi, interes tronu Kaslylskiego, i cóżby oni powiedzieli dowiadując się, iż w miejsce uzupełnienia tego podwójnego poselstwa, zatrudniałem się moją miłością.
 — I któż im o tém powie? Któż ci wzbroni ukryć mnie przed wszystkich oczyma?
 — Mam powracać do Burgos, a droga z Burgos do Sorii potrzebuje trzy dni czasu.
 — Jestem mocna, przyzwyczajona do prędkich marszów.
 — Masz słuszność, bo pochód jazdy Arabskiéj jest śpieszniejszy niżeli naszéj. Za godzinę Mothril spostrzeże naszą ucieczkę, za godzinę będzie nas ścigał; a wówczas uciekając nie będę mógł się dostać do Burgos.
 — Oh! mój Boże! mój Boże, zawsze się rozłączemy, rzekła.
 — Przynajmniéj tym razem, przysięgam ci, rozłączenie nie będzie długie. Pozwól mi wywiązać się z mojego poselstwa, pozwól mi dostać się do obozu don Henryka, pozwól mi złożyć urząd jaki na mnie włożył, pozwól mi zostać Agenorem rycerzem