była wojskiem don Henryka, podzieloném na trzy oddziały.
Don Tellez z swoim bratem Sanche, znajdował się na lewem skrzydle, na czele dwudziestu pięciu tysięcy ludzi.
Duguesclin stanowił straż tylną, mając w swoim oddziale, sześć tysięcy ludzi umiejących władać orężem, a w ogóle do ośmnastu tysięcy koni.
Don Henryk umieszczony mniej więcéj z prawéj strony tego samego stanowiska, co i dwaj bracia, kierował prawem skrzydłem z dwudziestu jeden tysięcy koni, i trzydziestu tysięcy piechoty składającym się.
Ta armija rozstawiona była w trzech odstępach, nakształt stopni schodów.
Składała się z rezerwy wojaków Aragońskich dobrze uzbrojonych, i dowodzonych przez Hrabiów d’Aigues, i Roquebertin.
Było to 3 kwietnia 1368 roku, i dzień poprzedzający, nieznośny był od kurzu i gorąca.
Król don Henryk, siedział na pięknym mule aragońskim, i przejeżdżał przez miejsca między szeregami łych szwadronów, jednych zachęcając, chwaląc drugich, i nadewszystko wystawiał im grożące niebezpieczeństwo, gdyby żywcem wpadli w ręce okrutnego don Pedry.
Konetabla, który zimny i niewzruszony stał na swojém miejscu, poszedł ucałować, mówiąc:
Strona:PL A Dumas Nieprawy syn de Mauleon.djvu/632
Ta strona została przepisana.
