Ta strona została przepisana.
rękę Duguesclina; ten przycisnął go w swoich objęciach, i rzekł mu z cicha.
— Oznajmij Królowi że nasi pożeracze, nasycili się, i teraz na chwilę odpoczną, i jeżeli ze przyśle za mnie okup, zaprowadzę ich gdzie obiecałem. Powiedz mojéj żonie, niech przędą nasz ostatni kawałek ziemi, gdyż muszę dosyć Bretończyków wykupić.
Agenor rozczulony dosiadł silnego konia; wynurzył ostatnie pożegnanie swoim towarzyszom, i odjechał.
Musaron mamrotał:
— Któżby mi mógł powiedziéć, że bardziéj lubić będę Anglika jak Maura?
