bataliony dwóch wojsk, mogła była widziéć i potyczkę, lecz serce odjęło jéj siły, z przyczyny ważnych wypadków.
Tam właśnie spotkała Aissę; natychmiast posłała na plac bitwy roztropnego kuryera, i oczekiwała nań nie w zbyt wielkiéj odległości od Maurytanki strzeżonéj przez niewolników, spoczywających na trawie.
Kuryer przybył, i oznajmił wygranie bitwy. Wojskowi i jeden z szambelanów pałacu don Pedra znał niektórych rycerzy z armii nieprzyjacielskiéj, mimo tego widział on Mauléona podczas przyjęcia go na uroczystym posłuchaniu w Soryi; zresztą Marya dokładnie mu go opisała, przytém odznaczał się herbem wykutym na swojéj tarczy.
Przybył więc oznajmić, że don Henryk został zwyciężony, Mauléon w ucieczce, a Duguesclin w niewoli.
Wiadomość ta pochlebiając życzeniu donny Maryi Padilliy zbudziła w jéj umyśle wszystkie obawy?
Albowiem gdy don Pedro zostanie zwycięzcą i przywrócony na tron, urzeczywistnią się jéj marzenia dumy i miłości, lecz don Pedro wystawiony na pokusy Mothrila był straszném widziadle téj saméj miłości.
Marya przedsięwzięła śmiałe postanowienie.
Rozkazała swemi orszakowi postępować za sobą, zjechała z wzgórza rozmawiając z posłańcem:
— Powiadasz pan, że nieprawy syn de Mauleéon
Strona:PL A Dumas Nieprawy syn de Mauleon.djvu/659
Ta strona została przepisana.