Strona:PL A Dumas Nieprawy syn de Mauleon.djvu/681

smutną wiadomość: twoje wojsko w Hiszpanii jest zwyciężone.
 — Niech się dzieje wola Boża!... odrzekł Król bledniejąc. Lecz przecież się wojsko sformuje?
 — Królu! już nie ma więcéj wojska.
 — Bóg jest litościwy, rzekł Król ciszéj. Jakże się ma Konetabl?
 — Królu, Konetabl jest jeńcem Anglików.
 Król wydał przyłtumione westchnienie, lecz nie odrzekł ani słowa.
 Potém, prawie nagle czoło jego wypogodziło się, a po chwili przemówił.
 — Opowiedz mi o bitwie, naprzód, gdzie miała miejsce?
 — W Nawarecie, Królu.
 — Słucham.
 Agenor opowiadał klęski, pobicie armii, ujęcie Konetabla, i jakim sposobem prawie cudownie był ocalony przez Księcia Czarnego.
 — Muszę wykupić Bertranda, rzekł Karól V. jeżeli nań tylko wyznaczą okup.
 — Królu, okup jest postanowiony.
 — Na wiele?
 — Na siedmdziesiąt tysięcy florenów złotem.
 — A któż to tyle oznaczył? zapytał Król drżąc nad ogromem summy.
 — Sam Konetabl.
 — Konetabl! Jakoś bardzo wspaniały mi się zdaje.