Maurów, bitwę Nawarety, i mam chełm za ośm liwrów, kupiony w Poinerot, w ulicy Heaumerie.“
Z tą radością, w tym pięknym rzędzie Agenor przybył do granicy Bretonii, i kazał zapytać się u panującego tam Księcia Jana de Montfort o pozwolenie odwiedzenia mieszkającej na jego posiadłościach damy Raguenel, i uzbierania potrzebnych pieniędzy na wykupienie Konetabla.
Drażliwe było poselstwo Musarona, zwyczajnego negocyanta Mauléona. Hrabia de Montwort, syn starego Hrabi tegoż imienia, prowadził wojnę przeciwko Francyi z Księciem de Lancastre, mógł więc zachować jaką złą urazę do Bertranda, szczególniéj za zburzenie stolicy de Dinan, lecz powiedzieliśmy że to był czas pięknych czynów i serc szlachetnych.
Młody Hrabia de Montfort dowiedziawszy się o nieszczęściu Bertranda, zapomniał zupełnie o nieprzyjaźni.
— Czy ja pozwolę! rzekł, oh! nawet tego zadam. Niech nałożą na moję posiadłości taką kontrybucyę jaką zechcą, nie tylko chcę go widziéć wolnym, lecz i moim przyjacielem, jeżeli powróci do Bretonii, a nasza ziemia szczycić się tém kiedyś będzie.
To powiedziawszy, hrabia przyjął Agenora z okazałością, obdarzył go podarkiem stosownym dla Ambasadora królewskiego, a dodawszy mu konwój, kazał zaprowadzić do pani Tifanii Raguenol mieszkający w Roche-d’Avien, w jednéj z wsi dziedzicznych.
Strona:PL A Dumas Nieprawy syn de Mauleon.djvu/685
Ta strona została przepisana.