Strona:PL A Dumas Nieprawy syn de Mauleon.djvu/858

 — Oni mnie naprowadzają na myśl, mój Książę, że tym sposobem przejdą niedostrzeżeni dla przygotowania kwater żołnierzom. Ubiór pielgrzyma jest w modzie, w Hiszpanii każdy chce dziś odbywać pielgrzymkę, i to tak dalece, że ten łajdak Cavarley przybrał strój podobny naszemu. Przecież żeśmy się zeszli, obierzesz teraz rezydencją i zawezwiesz do siebie Hiszpanów, którzy do ciebie należą, mnie, wszystkich rycerzy i żołnierzy z całego kraju. Nie traćmy czasu; Don Pedro jeszcze buja, utracił on swego najlepszego doradcę, to jest donnę Marję, jedyną istotę, którą kochał w tym świecie, korzystajmy z jego zamyślenia się, wypowidzmy mu wojnę, zaczém będzie miał czas przyjść do siebie.
 — Donna Maria umarła, rzekł Henryk, czy to jest z pewnością?
 — Jestem tego pewny, odpowiedział smutnie Agenor, widziałem jak wieźli jéj zwłoki.
 — A don Pedro co robi?
 — Z pewnością nikt nic nie wie; kazał pogrzebać w Burgos biédną ofiarę, poczém znikł.
 — Znikł, czy to być może! Lecz powiadasz, że donna Marja jest jego ofiarą, opowiédz mi to Konetablu, od ośmiu dni ani z jedną duszą żyjącą nie śmiałem mówić.
 — Otóż co zaszło, rzekł Konetabl, donieśli mi szpiegi, iż don Pedro kochał Maurytankę córkę przeklętego Mothrila... Donna Marya powątpiewała o tém, lecz