Strona:PL A Dumas Nieprawy syn de Mauleon.djvu/933

szedł, gdzie oblegają jak panowie, i każą umiérać z głodu, lub poddać się?
 Nowe spojrzenie Konetabla i króla zwrócone na Agenora.
 — Cóż więc stanowczo żądąsz? zapytał Duguesclin, ułóż twoje warunki.
 — Zawieszenie broni na dziesięć dni, odrzekł oficer, aby don Pedro miał czas przybyć nam pomódz. Poczém poddamy się.
 — Słuchaj, rzekł Król, zapewniasz stanowczo, że don Pedry niéma w fortecy?
 — Stanowczo, inaczéj nie chcielibyśmy wyjść, gdyż wychodząc zobaczylibyście panowie nas wszystkich, a tym samym poznalibyście i króla. Mimo to, jeżeli skłamaliśmy, ukarzesz nas pan; a jeżeli weźmiecie króla, zapewne go niezaoszczędzicie?
 W téj ostatniéj części była wątpliwość; Konetabl nic na nią nie odpowiedział. Henryk de Transtamare miał dosyć mocy aby przytłumić krwawy blask jaki się malował w jego oczach na samo przypuszczenie ujęcia don Pedra.
 — Udzielamy wam zawieszenie broni, rzekł Konetabl, ale nikt nie wyjdzie z zamku.
 — Ale nasze żywności? rzekł oficer.
 — Dostarczą się wam; przyjdziemy do was, ale z was nikt nie wyjdzie.
 — Więc to nie jest zupełne zawieszanie, szeptał oficer.