Strona:PL A Dumas Pani de Monsoreau.djvu/1026

 — Ona mi wiele rzeczy przyrzeka.
 — Rozumiem; to cię niepokoi właśnie.
 — Tak.
 — Pomiędzy innemi, przyrzeka ci kompanię straży, dowodzoną przez Bussego.
 — Mówiła o tem.
 — Przyjmij książę... Radzę Ci, Mości książę, mianuj Bussego kapitanem, Entragueta. i Livarota porucznikami, Ribeiraca chorążym. Nam czterem pozwól wymustrować tę kompanię, jak to rozumiemy; potem, zobaczysz, Mości książę, czy ktokolwiek, nawet sam król urągać ci się poważy.
 — Na honor, masz słuszność Bussy, nie pomyślałem o tem.
 — A więc pomyśl, Mości książę.
 — Dobrze; lecz co czytałeś, gdym wchodził?
 — A! zapomniałem, list!
 — List?
 — Który więcej księcia, jak mnie obchodzi, gdzież go u licha podziałem, że go zaraz nie mogę pokazać.
 — Czy jaka ważna wiadomość?
 — Ważna i smutna, pan de Monsoreau nie żyje.
 — Co?... — zawołał książę z takim wyra-