Strona:PL A Dumas Pani de Monsoreau.djvu/1085

 — Co takiego?
 — W Boże Ciało...
 — Cóż dalej?
 — Może odprawimy jaką procesyę?..
 — Jestem arcy-chrześciańskim monarchy i winienem przykład ludowi.
 — Jak zazwyczaj, cztery stacye obierzesz sobie w czterech klasztorach paryzkich?..
 — Jak zwykle.
 — U świętej Genowefy, nieprawdaż?
 — Zapewne — to będzie druga.
 — Dobrze.
 — Dlaczego pytasz mnie o to?..
 — Tak jestem ciekawy. Teraz wiem, czego mi było potrzeba. Dobranoc, Henryku!
 W chwili, gdy Chicot w najlepsze do snu się zabierał, w Luwrze hałas ogromny dał się słyszeć.
 — Co to za hałas? — zapytał król.
 — Napisano — odpowiedział Chicot, że ja nie będę spał.
 — I cóź z tego?
 — Mój synu, najmij mi pokój na mieście, albo cię opuszczę. Na honor w Luwrze mieszkać me można.
 W tej chwili wszedł kapitan straży, a był pomieszany.