Strona:PL A Dumas Pani de Monsoreau.djvu/1173

 — A gdzież księcia pierwszy raz schwytano?
 — Jakto! nie pamiętasz, w Luwrze?
 — Alboż to z winy Gwizyuszów?
 — Ja tego nie mówię — odparł książę — lecz w niczem niepomogli mi do ucieczki.
 — Było to niepodobieństwem, bo sami uciekać musieli.
 — Prawda — rzekł książę.
 — Ale gdy książę byłeś w Anjou, czyż nie mówiłem ci, że możesz liczyć na nich i że skoro pójdziesz na Paryż, oni pójdą także ze swojej strony.
 — I to prawda; lecz ja nie poszedłem na Paryż.
 — Dlatego, że tu jesteś.
 — Jestem w Paryżu jako sprzymierzeniec mojego brata.
 — Pozwolisz mi książę zrobić uwagę, że jesteś więcej, niż sprzymierzeńcem Gwizyusza.
 — Czemże więc jestem?
 — Jego wspólnikiem.
 Książę przygryzł usta.
 — Mówisz — rzekł — że ci polecili uwiadomić mnie o swojem przybyciu?
 — Tak, zaszczycili mnie tem zaufaniem.
 — A nie objawili ci powodu przyjazdu?