Strona:PL A Dumas Pani de Monsoreau.djvu/1236

 — Któż mi zabroni zabić go pierwej, gdy on ma taki sum względem mnie zamiar? — Ja o tem myślałem.
 — Alboż nie jasne rozumowanie?
 — Jak dzień.
 — Naturalne?
 — I bardzo.
 — Tylko zamiast go zabijać własnemi rękami, jak on zamierza, ja który krwią się brzydzę, komu innemu to poruczę.
 — To jest zapłacisz zbirów.
 — Tak; jak Gwizyusze i pan de Mayenne na Saint-Megrina.
 — Drogo to będzie kosztowało.
 — Dam trzy tysiące talarów.
 — Za trzy tysiące, skoro zbiry dowiedzą się o kogo chodzi, nie będziesz miał jak sześciu.
 — Alboż niedosyć?
 — Sześciu!.. Bussy ubił czterech, zanim go jeden trącił; przypomnij sobie wypadek przy ulicy Ś-go Antoniego, w którym ranił Schomberga, a prawie pozbawił zmysłów Quelusa.
 — Zatem dam sześć tysięcy talarów — odpowiedział Epernon — kiedy się wezmę do rzeczy, to musi mi się udać.
 — A czy masz ludzi?
 — Cóż u licha!... tylu próżniaków, wysłużo-