Strona:PL A Dumas Pani de Monsoreau.djvu/1275

 — Pana de Bussy!.. Mów Remy, wiesz, że jestem jego przyjacielem.
 — Pan Bussy myślał, że Monsoreau jest w Compiègne.
 — Cóż z tego?
 — I chciał z jego nieobecności skorzystać.
 — I jest...
 — U pani de Monsoreau.
 — A! rozumiem... — zawołał Saint-Luc.
 — Rozumiesz pan — rzekł Remy — hrabia miał podejrzenia, albo mu je poddano i udał tylko wyjazd.
 — Zaczekaj!.. — rzekł Saint-Luc, uderzając się w czoło.
 — Jaka panu myśl przyszła?... — zapytał Remy.
 — Mnie się zdaje, że w tem jest książę Andegaweński.
 — Ależ książę sam wczoraj wywołał odjazd pana de Monsoreau.
 — Tem bardziej... Remy, czy dobre masz piersi?..
 — Jak miechy kowalskie.
 — Zatem biegnijmy co sił; wszak znasz dom?
 — Doskonale.
 — Leć naprzód.
 Dwaj młodzi ludzie zaczęli biedz krokiem