Strona:PL A Dumas Pani de Monsoreau.djvu/1326

 Entraguet udał się do sąsiedniego pokoju.
 Wszędzie była krew i krew go zaprowadziła do okna.
 Schylił się i spojrzał w mały ogródek.
 Kraty żelazne utrzymywały jeszcze martwe zwłoki Bussego.
 Ten widok nie krzyk, ale ryk z piersi Entragueta wydarł.
 Livarot przybiegł.
 — Patrzaj — rzekł Entraguet — Bussy zginął.
 — Bussy, zamordowany, wyrzucony przez okno. Pójdź, pójdź, Ribeirac!
 Tymczasem Livarot wybiegł na dziedziniec i spotkał na schodach Ribeiraca, którego z sobą przyprowadził.
 Małe drzwi wychodzące na dziedziniec służyły im za przejście.
 — To on!... — wykrzyknął Livarot.
 — Ucięto mu rękę — rzekł Ribeirac.
 — Ma dwie kule w piersiach.
 — Przeszyty sztyletem.
 — Biedny Bussy!... — zawołał Entraguet — zemsta, zemsta?...
 Odwracając się, Livarot dotknął drugiego trupa.
 — Monsoreau!... — zawołał.