Strona:PL A Dumas Pani de Monsoreau.djvu/268

de Monsoreau, na to pierwsze odwołanie się do niego.
 Rozmawiał kilka chwil z Gertrudą.
 — Pani — odezwał się — żeby mię niewidziano jak ztąd będę wychodził, pozwól dwie albo trzy godziny przepędzić w twojem mieszkaniu.
 Miał prawo tego wymagać; wskazałam mu więc krzesło, prosząc aby usiadł:
 Wtedy poznałam jak hrabia wielką miał nad sobą władzę.
 W jednej chwili, zmienił się zupełnie; mówił dużo i zajmująco.
 Hrabia wiele podróżował, dużo widział; po paru godzinach pojęłam, jakim sposobem, wpływ na mego ojca pozyskał.
 Bussy westchnął.
 Gdy noc zapadła, hrabia zadowolony z rozmowy, podniósł się i wyszedł.
 Wieczorem obie z Gertrudą stanęłyśmy w naszym obserwacyjnym punkcie.
 Tym razem, spostrzegłyśmy dwóch mężczyzn, przypatrujących się domowi.
 Zbliżali się do bramy i dojrzeć jej nie mogli.
 Około jedenastej oddalili się.
 Nazajutrz, Gertruda wyszedłszy, napotkała