Strona:PL A Dumas Pani de Monsoreau.djvu/312

 — Jeżeli będziesz pił, to każę przynieść cztery, nawet sześć. Sam zaś pijąc, to dwóch będę miał dosyć.
 — W rzeczy samej, bardzo dosyć, jeśli przytem postne będziesz jadł potrawy...
 — Zapewne; któżby w poście jadł z mięsom?
 Poszedł do kuchni, podczas gdy gospodarz udał się po wino do piwnicy i wyniósł z tamtąd pulardę.
 — Co tam robisz mój bracie?... — mówił Gorenflot — przeczuwając chęć gaskończyka — co tam robisz?
 — Jak widzisz, zamawiam sobie tego karpia, aby go kto inny nie zabrał. We wstępną środę, ubiegają się o podobne potrawy.
 — Karp!... — rzekł zdziwiony Gorenflot.
 — Zapewne, że karp!... — odpowiedział Chicot — podsuwając pod nos zakonnika, smaczny kąsek.
 — A od jakiegoż to czasu karpie miewają dzioby?... — zapytał zakonnik.
 — Gdzie tu dziob? to pysk.
 — A skrzydła?
 — To płetwy?
 — A. pióra?
 — To łuski, mój przyjacielu; jak widzę, upiłeś się.