Strona:PL A Dumas Pani de Monsoreau.djvu/323

 — Nawet książęta?... — Powtarzam ci, nawet książęta... Wchodzę z pokorą pomiędzy zgromadzenie wiernych...
 — Zgromadzenie wiernych — powtórzył Chicot, cóż to tam za zgromadzenie?..
 — Wchodzę pomiędzy wiernych — powtarzał zupełnie pijany Gorenflot — przyholują mię, zaczynam...
 To mówiąc, podniósł się.
 — A więc zaczynaj.
 — Zaczynam — powtórzył Gorenfiot, z trudnością władając językiem, lecz zaledwie postąpił krok, uderzył o róg stołu i upadł na posadzkę.
 — Brawo!.. — rzekł Chicot, podnosząc go i sadzając na krześle — postępujesz, witasz słuchaczy i mówisz...
 — Nie, ja nic nie mówię, moi przyjaciele będą mówili.
 — Co będą mówili przyjaciele?..
 — Przyjaciele powiedzą: Wyborna twoja mowa bracie Gorenflot, braciszku Gorenflot.
 I z pieszczotą kilkakroć powtórzył swoje nazwisko.
 — Śliczne masz nazwisko — rzekł Chicot — ciekawym co też powie — dodał po cichu.