Strona:PL A Dumas Pani de Monsoreau.djvu/368

 — Nie, nie — odrzekł książę — musisz być strudzona biedaczko.
 — Bynajmniej jakie to wszystko było zabawne!...
 — Mayenne, mówisz, że tu jest?... — zapytał książę.
 — Tak.
 — Nie widziałem go.
 — Musiał się ukryć.
 — A gdzie?...
 — W konfesyonale.
 Słowa te obiły się o uszy Chicota, jak sto tysięcy trąb w Apokalipsie.
 — Któż tam ukryty w konfesyonale?... — zapytał, poruszając się — ja tu nie widzę nikogo.
 — Zatem wszystko widział i słyszał?... — zapytał książę.
 — Cóż to szkodzi, alboż nie do nas należy?...
 — Przyprowadź go, Mayenne.
 Mayenne skierował się wprost do konfesyonału, zamieszkałego przez Chicota.
 Gaskończyk, jakkolwiek odważny, zadrżał z przestrachu i zimny pot polał mu się z czoła.
 — A!.. — rzekł do siebie, usiłując z pod fałdów habitu odpasać szpadę — nie chcę umrzeć