Strona:PL A Dumas Pani de Monsoreau.djvu/501

podwójną, porcyą owsa, dobrowolnie zaczął biedź galopem i tym sposobem wkrótce jechał obok gaskończyka.
 Chicot siedział prosto na koniu, co chciał naśladować Gorenflot i wyciągnąwszy szyję, ujrzał trzech mułów trzech jeźdzców, zjeżdżających ze wzgórza.
 Mnich westchnął ciężko pomyślawszy jak przykro jest, gdy obcy wpływ działa na nas.
 Tym razem, Chicot dotrzymał słowa i śniadano w Montereau.
 Dzień był bardzo podobny do poprzedzającego i prawie te same sprowadził przygody. Krótko opowiemy jego szczegóły, tem pewniej, ze Gorenflot zupełnie na los się spuścił i mało go obchodziło, gdy Chicot utracił zwyczajną sobie wesołość, czego powodem było, że stracił z oczów podróżnych, za któremi gonił, i dlatego źle wieczerzał, a nawet i spał nie dobrze.
 Gorenflot jadł i pił za dwóch, śpiewał wesoło, a Chicot na wszystko był obojętnym.
 Zaledwie zaświtało, powstał, poruszył swoje go towarzysza i obadwa wsiadłszy na swoje wierzchowce puścili się kłusem, następnie zaś galopem.
 Wszystko daremnie, mułów nie było widać. Około południa; osioł i koń były wykończone