Strona:PL A Dumas Pani de Monsoreau.djvu/514

 — Nie inaczej; ta figura, którąśmy spotykali i...
 — Gospodarz rozmawia z człowiekiem przebranym za lokaja.
 — Zapewne; ale on zmienił odzież na czarne ubranie.
 — Tem widoczniej, że gospodarz do intrygi należy.
 — Czy chcesz — zapytał Gorenflot — abym wybadał jego żonę?
 — Wolę, żebyś się przeszedł po mieście.
 — A wieczerza?... — zagadnął Gorenflot.
 — Przygotuję tymczasem; a na drogę, masz talara.
 Gorenflot przyjął talara z wdzięcznością.
 Wyszedł więc, podkasawszy habit i schowawszy pieniądz do kieszeni.
 Zaledwie Gorenflot opuścił pokój, aliści Chicot dużym gwoździem zrobił dziurę w podłodze, przez którą chociaż nie mógł dokładnie widzieć, mógł słyszeć doskonale.
 Dostrzegł też i Mikołaja Dawida i gospodarza, jak z sobą rozmawiali.
 Z prowadzonej rozmowy, Chicot usłyszał, że Dawid z wielką wiernością oświadcza nie dla króla i mówi o posłannictwie powiorzonem mu przez pana de Morvilliers.