Strona:PL A Dumas Pani de Monsoreau.djvu/517

 — Jakto! więc go pan znasz?
 — Ciszej! poznaliśmy się w dzień świętego Bartłomieja.
 — Widzę, że pan i jego brat jesteście ludźmi świętemi; i ja znam pana La Hurièra. Nawet miałem chęć kupując ten hotel, jego imię jako znak zawiesić, na dowód przychylności; lecz, że hotel miał od dawna znak „Łabędzia” z krzyżem, lękałem się, aby nie stracił na dochodach. I cóż takiego pański brat uczynił?
 — Był tak nierozsądnym, że mówił przeciwko hugonotom; mowa jego wielu słuchaczy zapaliła i dlatego, Jego królewska mość chciał go uwięzić.
 — A wtedy?... — zapytał gospodarz z żywym interesem.
 — Wziąłem go z sobą — odpowiedział Chicot.
 — Dobrze pan uczyniłeś.
 — Gwizyusz przyrzekł go wspierać.
 — Jakto! Gwizyusz, wielki Gwizyusz?
 — Nie inaczej.
 — Kiedy tak — mówił gospodarz — skoro pan znasz Gwizyusza, znasz i to zapewne...
 I ręką zrobił znak, po którym się poznawali należący do Ligi.
 Chicot w czasie swojego pobytu w Klasztorze