Strona:PL A Dumas Pani de Monsoreau.djvu/544

jest moim, a pan co masz smak wytrawny, później go ocenisz...
 — Panie Dawidzie, czegom tu przyszedł szukać? — dodał po chwil.
 — Reszty kijów, których ci nie dodałem, kiedyś przez okno wyskoczył.
 — Bynajmniej; oddam je temu, kto mi je dać kazał, bądź o to spokojny. Ja przyszedłem tu po genealogię pana Piotra de Gondy, którą ci oddano przed chwilą.
 Dawid zbladł.
 — Jaką genealogię? — rzekł.
 — Panów Gwizyuszów, którzy jak wiesz, w prostej linii pochodzą od Karola Wielkiego.
 — A więc jesteś szpiegiem? ja cię tylko trefnisiem być sądziłem.
 — Dla twojej przyjemności będę jednym i drugim, bo chcę aby cię powieszono, i abyś się śmiał serdecznie.
 — Aby mnie powieszono?
 — Wysoko, a krótko. Zapewne nie masz ochoty być ściętym?
 — A jak togo dokażesz?
 — Bardzo prostym sposobem, prawdę tylko wyśpiewam.
 Trzeba ci wiedzieć, kochany panie Dawidzie