Strona:PL A Dumas Pani de Monsoreau.djvu/608

 Książę Andegaweński z mówcy oczów nic spuszczał.
 — Przez dwa miesiące — mówił kanclerz — kosztem Waszej królewskiej mości utrzymywałem ludzi zręcznych, odważnych, doświadczonych i uczciwych, których używałem na korzyść panującego. Za ich to pomocą, chociaż wiele wydałem, będę wiedział o pierwszem posiedzeniu spiskowych.
 — Wybornie!... — rzekł Chicot — niechaj król płaci.
 — Jakiż cel spisku?... — zapytał król — jakie zamiary spiskowych?
 — Najjaśniejszy panie — odpowiedział kanclerz — pewnie zamierzają wznowić dzień świętego Bartłomieja.
 — Przeciw komu?
 — Przeciwko hugonotom.
 Obecni spojrzeli po sobie.
 — A wiele to mniej więcej kosztowało?... — zapytał Chicot.
 — Siedemdziesiąt pięć tysięcy liwrów z jednej strony, a sto tysięcy z drugiej.
 Chicot obrócił się ku królowi.
 — Jeśli chcesz, za tysiąc talarów powiem ci cały sekret!... — zawołał.