Strona:PL A Dumas Pani de Monsoreau.djvu/661

tylko, że ta lawa hucząca mesie kogoś w tryumfie.
 Nagle, w miejscu gdzie ulico rozchodzą się przy Lavandieres, tłum, rozstąpił się i ukazał człowieka będącego główną osobą w zebraniu, a ukazał przed samym Henrykiem III-im.
 Był to mnich, jadący na ośle, mówił on głośno i mocno gestykulował.
 Osioł ryczał okropnie.
 — Do pioruna!... — rzekł Chicot jak tylko poznał człowieka i zwierzę — mówiłem o sławnym kaznodziei w Saint-Merry, otóż nie potrzeba iść tak daleko, tutaj go posłuchajmy.
 — Kaznodzieja na ośle!... — rzekł Quelus.
 — To nie kaznodzieja, ale Silen — dodał Maugiron.
 — Szczególna! obadwa razem mówią — zakończył Henryk.
 — Ten na dole wymowniejszy — mówił Chicot — tylko ten cc na górze lepiej mówi po francuzku. Słuchaj Henryku.
 — Ciszej! ciszej! wołano ze wszystkich stron.
 — Ciszej!... — zawołał Chicot piorunującym głosem.