Strona:PL A Dumas Pani de Monsoreau.djvu/71

królem, ale książę Andegaweński być nim może, będę więc królem księcia Andegaweńskiego.
 I w rzeczy samej był nim.
 Gdy ludzie pana de Saint-Luc spostrzegli Bussego, pobiegli uwiadomić pana de Brissac.
 — Pan Saint Luc, czy jest w domu zapytał Bussy.
 — Niema panie — odpowiedział odźwierny.
 — Gdzie go znajdę?...
 — Nie wiem panie, właśnie wszyscy w pałacu są niespokojni o niego, bo nie powrócił od wczoraj.
 — Od wczoraj? — powtórzył Bussy.
 — Jak panu już powiedziałem.
 — A pani?...
 — Pani, to co innego.
 — Czy jest u siebie?...
 — Jest.
 — Proszę oświadczyć jej, ze chcę złożyć moje uszanowanie.
 W pięć minut powrócił posłaniec, prosząc pana de Bussy.
 Joanna de Cossé wyszła naprzeciw młodego człowieka, aż do połowy bawialnego pokoju.
 Była blada, a czarne włosy nadawały jej twarzy kolor z żółkłej kości słoniowej.