Strona:PL A Dumas Pani de Monsoreau.djvu/736

o pogodzie i chciałbym jutro urządzić polowanie. Teraz północ, wyjedz do Vincennes, objedz knieje, a jutro zapolujemy.
 — Ale jak mi się zdaje, jutro Wasza królewska mość przyrzekłeś księciu Andegaweńskiemu i księciu Gwizyuszowi, wyznaczyć naczelnika Ligi.
 — Cóż z tego — odparł król z dumą, na którą nie było co odpowiedzieć.
 — Ale może czasu nie stanie?
 — Czasu nigdy nie braknie, kto go umie używać. Dla tego mówię ci, wyjeżdżaj; jutro o dziesiątej, my będziemy gotowi do drogi. Quelus, albo Schomberg, niech otworzą bramy panu de Monsoreau i potem niech je natychmiast zamkną.
 Wielki łowczy wyszedł ździwiony.
 — Czy to fantazya króla?... — zapytał dworzan w przedpokoju.
 — Zapewne — odpowiedzieli.
 Pan de Monsoreau widząc, że nie ma co mówić, umilkł.
 — Ho! ho!... — pomrukiwał patrząc na mieszkanie księcia Andegaweńskiego, to niedobrze pachnie dla Jego książęcej mości.
 Lecz niepodobna było zawiadomić księcia; Quelus i Shomberg byli obecni, jeden z prawej